De wereld online, niet te verwarren met de online wereld, is de richting die we steeds meer uit gaan als samenleving. Alles wat online kan, is tegenwoordig online. Nooit meer hoef je ergens naar een kantoor of een vergadering bijna, het is allemaal in de digitale wereld te vinden. De grens tussen de digitale en fysieke, of analoge wereld wordt steeds vager en misschien is dat iets dat we niet zomaar moeten laten gebeuren.
Sociaal atomisme
Centraal in dit verhaal is het sociaal atomisme. Hiermee bedoel ik niet dat we uit moeten gaan van het stereotype dat een student programmeur of een full stack developer geen vrienden heeft, maar ik bedoel dat we allemaal meer op onszelf gaan leven. We zonderen ons steeds meer af van elkaar en sluiten ons af van de buitenwereld zoveel dat kan. Kijk maar naar de gemiddelde stad. Mensen proberen zo veel mogelijk vanuit huis te doen. Boodschappen worden besteld, vergaderingen worden online gehouden, alles waarvoor je ooit naar een kantoor moest gaat online en alles waar sociale interactie aan te pas kwam verdwijnt. Natuurlijk, vrienden blijven fysiek toch belangrijk, maar al die plekken waar je mogelijk vrienden kan maken worden steeds meer online en daardoor wordt iedereen steeds meer sociaal atomist.
Te somber beeld?
Maar misschien is dit een pessimistisch vroeger was alles beter verhaal. Is dit wel echt een ontwikkeling die nu ineens alles veranderd, of was dit vroeger vergelijkbaar? Laten we wel stellen dat er veel mensen zijn die nog altijd de voorkeur geven aan dingen fysiek doen. Kijk maar naar de gemiddelde supermarkt, daar staat de parkeerplaats toch echt nog goed vol. Of kijk naar het uitgaansleven. Restaurants, theaters en pretparken waren volledig afgevuld toen dat na corona weer kon en mensen vinden het dus toch nog erg belangrijk.
Waarheid in het midden
De waarheid zal waarschijnlijk ergens in het midden liggen. Mensen hebben nog steeds behoefte aan naar buiten gaan voor het opdoen van sociale contacten en doen dat ook graag. Simpele klusjes zoals boodschappen doen vinden mensen echter toch niet zo nodig in het echt, terwijl andere misschien wel veel belangrijkere sociale bijeenkomsten toch echt in het echt blijven. Maar tegelijkertijd is er wel sprake van digitalisering van dingen als werk, maar zelfs dating (denk aan Tinder). Er is wel degelijk een trend te zien waarin de mens de online wereld gebruikt om de wereld betaalbaarder te maken, zoals Heidegger zou zeggen.
